Co by się stało z człowiekiem, z rodzajem ludzkim, wyposażonym w „najostrzejszy" „największy" apetyt na przekraczanie kolejnych granic oraz coraz bardziej ekscytujących, rozkosznych wrażeń i doznań – gdyby nie kulturowe obwarowania: normy, nakazy, zakazy, ustawy, różnego pochodzenia moralne i etyczne regulacje?

      Rozkosz w kulturze Ł. Wróblewski, A. Giza

​

Najeść się, nażreć, „nażyć", obkupić, żeby urwać z doczesności jak najwięcej. Więcej mocy, więcej cali, więcej paneli, więcej pikseli, więcej złota, więcej żarcia, więcej, więcej, więcej... Fałsz przeczy pięknu, a jednak dajemy się nabrać. Wraz z trwaniem spektaklu bohaterowie coraz bardziej będą obnażać swoją naturę, odsłaniać wypełniającą ich od wewnątrz brzydotę. ONI – będą powoli zrzucać swe maski: Mówiąc – bez zrozumienia Jedząc – bez opamiętania Tańcząc – bez rytmu Myśląc – o sobie I Niszcząc – innych. Ile Diabła w Aniele, tyle Zwierzęcia w Człowieku. A jeśli na scenie w którymś momencie naprawdę pojawi się dzikie zwierzę – przyjdzie zadać pytanie – co widzimy naprawdę?